Yaşanmış veya kurmaca ola bir olayı ; yer, kişi ve zaman belirterek anlatan kısa yazılara öykü yada diğer adı ile hikayedenir.
- Romandan kısa olurlar ve kısa bir zamanı kasarlar , romana göre kişileri de azdır ve anlatılanlar sınırlı bir zaman ve yer belirtir.
- Serim düğüm ve çözüm denilen üç bölümden oluşurlar.
- Olayı sürükleyen bir kişi(öykünün kahramanı) vardır.
- Hikaye kısalığı ve kurgusuyla masala, kişilerin nitelendirilmesi, eylemin işlenişi ve canlandırılmasıyla da romana yaklaşır. Hikayenin kısalığı yapısal olarak, kişinin niteliğiyle geliştiği eylem arasındaki sıkı bağdan kaynaklanır. Hikayenin çerçevesi, çoğu kez anlatıcının durumunu belirterek çizilir.
- Halk hikayeleri; konuları bakımından, Aşk Hikayeleri ve Kahramanlık Hikayeleri olarak ikiye ayrılır.
- Aşk hikayelerine örnek olarak Kerem ile Aslı’yı, kahramanlık hikayelerine ise Köroğlu ile Kirmanşah’ı verebiliriz. Türk hikayeciliği en parlak dönemini, Cumhuriyet döneminde yaşamıştır.
- Edebiyat-ı cedide döneminde hikaye türleri iyice gelişmiştir. Bu dönemdeki yazarların çoğu(Halide Edip Adıvar, Hüseyin Cahit Yalçın vb.) romancılığı öne almışlardır, hikayeciliği bir yan uğraş olarak kullanmışlardır
0 yorum:
Yorum Gönder